Sunday, March 13, 2011

Ηράκλειος άθλος


Δεν υπήρχε ποτέ, κανένα χωριό που να είναι όλοι τρελοί // Απλά πάντα τα χωριά είχαν και από δαύτους. // Συνήθως αυτοί ήσαν λίγοι // και αγαπητοί // συνήθως // Γιατί από κοπέλια και από τρελούς -κάποτε- άκουγες την αλήθεια.Μα τα τελευταία χρόνια // δεκαετίες πάνε // βλέπεις τους τρελούς, όχι τόσο πια αγαπητούς // να κυβερνάνε // και το χωριό να καίει τις τελευταίες του ασφάλειες αποχασκωμένο σε χάη ντεφινίσιον:

μπροστά στο δέος ενός τσουνάμι // ενός γκα-ντάφι ντακ που βομβαρδίζει // δίκτυα τρομοκρατών // έγχρωμα // αλλόθρησκα // μεταναστευτικά πουλιά // μιας διεθνούς φαντασμαγορικής υπερπαραγωγής που καίει πετρέλαιο // με χορηγούς τα πρακτορεία ειδήσεων // χώρες που πεινάνε // χώρες που σφαγιάζονται // χώρες που πουλάνε όπλα // σφαίρες – δεν θέλεις να φανταστείς πόσες σφάιρες θα φτιάχνουν // κάμερες-μικρόφωνα-κακό να διαφημίζουν κρίση //

Τώρα, ακριβή μου πόλη, βγαίνουν οι τρελοί // και αποκαλούν εμάς τρελούς // με χαρακτηριστική άνεση που υποθέτω παρέχει η τηλεοπτική απόσταση // Και μας πείθουν> “είστε όλοι διεφθαρμένοι - ανήθικοι - τεμπέληδες - φοροφυγάδες // και πρέπει να ξέρετε ότι είστε βουτηγμένοι στα σκατά. // Καλά που είμαστε εμείς // και προλάβαμε -στο τσακ όμως έ?- να σας σώσουμε” //

οι επιθυμίες σας ας γίνουνε ανάγκες // να ξεχάσετε τους λεκέδες με το καινούριο καθαριστικό // να μιλάτε με τις ώρες στο δικό σας δίκτυο γιατί είναι δωρεάν // ένδεκα και οχτώ, στσ'οχτώ του οκτώβρη- τυχάιο? Δεν νομίζω // πάρτε ένα πράσινο, οικολογικό δάνειο // να αγοράσετε ένα ακόμα αυτοκίνητο, τώρα και σε υβριδικό // όχι δεν σε νοιάζονται οι φίλοι, ο οπάπ σε νοιάζεται και η κόκα κόλα // όχι πια δάκρυα // βάλε νόβα, και θα δεις // την πτώχευση πριν από όλους (ή κάποιους) // έη, προς θεού, ου χάσεις την γιουροβίζιον // θα γίνει πανήγυρις // και άσε την Βιλαρίμπα, ακόμα θα πλένουν”

Ευχαριστούμε, ω σοφοί κυβερνήτες // και πολιτισμό φέροντες // απεταξάμην της ειρήνης, της ελευθερίας // της δημοκρατίας που κάποτε ανακαλύψαμε // μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι // μακάρι όλοι οι μετανάστες σπίτι τους // και μεις από το σπίτι να σας θαυμάζουμε στις οθόνες μας // να χορεύετε με τους σταρ, να μαγειρεύετε με τις μουν, να ρεμβάζετε με τις γερασμένες φιλοσοφίες σας στα τηλεπαράθυρα. // Θα ζητοκραυγάζουμε κάθε μα κάθε γκόλ // Διατάξτε, ώ, άρχοντες // είμαστε αορίστου χρόνου συνδρομητές του φόβου που μας λανσάρετε // Χίλιες εικόνες, μια μόνο λέξη // Διατάξτε, είμαστε άνθρωποι και υπακούμε// το μόνο είδος που εξημέρωσε τον εαυτό του.

Ηράκλειος άθλος της κατανάλωσης // αδιάφορα σκορπά στο χρόνο // σάλια που στάζουν πάνω από σουβλάκια // πάνω από φυλλάδια με γκατζετάκια του μουλτιπλαίσιου // κρέμες, μανό και μάσκες ενυδάτωσης // κάνε τα πάντα να σε προσέξουν // κάνε όνειρα για λεφτά, πολλά λεφτά // ή έστω αρκετά // να αγοράζεις // να επιπλωθείς // να κάνεις ταξίδια // να φέρνεις πίσω τασάκια-σουβενίρ σε συγγενείς και φίλους // σε εκατοντάδες φίλους στο φέησμπουκ // να αναρτάς φωτογραφίες με τις διακοπές σου // τα σκυλιά και τα γατιά σου // τις σκέψεις σου // καθημερινά // να κρυφοκοιτάς τις σκέψεις -(τις ζωές)- των άλλων // και ύστερα να κάνεις λάηκ στο βίντεο που είδες, και σε αυτό που μόλις μας είπες // Παχύσαρκε εγωισμέ, η επιθυμία σου έγινε ανάγκη μου. //

Όμως τραγουδά το ραδιόφωνο όλως τυχαίως-δεν-νομίζω-τάκη// “Βγαίνουμε μωρό μου βγαίνουμε, μέσα απ'το τούνελ..έξω στο φως” // και αλληλέγγυα θα κοιταχτούμε στα μάτια // και θα πάρουμε στα σοβαρά αυτό που κάνουμε // και όχι πια τους εαυτούς μας. // ως να αντιληφθούμε πως >
Μπαίνουμε στον υδροχόο και θα φύγουν οι ιχθείς”(-καλό ταξίδι Ρασούλη-) //

Χίλιες και μια εικόνες // μα μια μόνο λέξη > κάποιος θα την γράψει πάλι στον τοίχο με μπογιά //
Παραφράζοντας Λοϊζο // “Γερμανικές φρεγάτες φάνηκαν στο κούλε.. δεν θα περά- δεν θα περάσει ο φασισμός” // έτσι δεν είναι Ηρακλειάρα μου? // Θα το παρελάσεις σε λίγες μέρες // η θερμοκρασία ανεβαίνει. // Το νου σου.

No comments:

Post a Comment