Συνωστισμός του εγωϊσμού

Ακούγοντας μια μέρα έναν αθηναϊκό ραδιοσταθμό // άκουσα το πολύ εύστοχο σχόλιο πως: 'ο ανταγωνισμός δημιουργεί καλύτερα προϊόντα και χειρότερους ανθρώπους' // Και πράγματι οι συνέπειες αυτού του ανταγωνισμού είναι διάχυτες // Πρόσεξε το >

Ανταγωνιζόμεθα στα πάντα // Στην εργασία μας // στις φιλίες μας // στις σχέσεις μας. Και γιατί; // 'Καθρέπτη καθρεπτάκι μου, εγώ δεν είμαι ο καλύτερος;'// όχι πες μου.

// (Εγωϊσμός) // κομμουνισμός, φασισμός, σοσιαλισμός // Μα τι πολιτισμός // (Σουρεαλισμός) //

*Στα φανάρια πολλές φορές, σαν σε τηλεπαιχνίδι // οι συνωστισμένοι οδηγοί έχουν το χέρι στην κόρνα και περιμένουν να ανάψει το πράσινο // Δεν είναι να αναρωτιέσαι αν θα την πατήσουν // αλλά ποιός θα το κάνει πρώτος // Ο ανταγωνισμός φαίνεται ακόμα και στα φανάρια- // Άναψε το πράσινο, μάγκα μου σε πρόλαβα // πάτα γκάζι και φύγε τώρα γιατί έχουμε και δουλειές // Ρε μπίπ ρε // ρε μπιιπ. (Ρε άντε και μπιπ)

*Στις παρέες // ποιός θα πει την μεγαλύτερη εξυπνάδα, την χειρότερη καφρίλα, το καλύτερο ανέκδοτο // ποιός πήγε το μακρινότερο ταξίδι -το τρίτο το μακρύτερο που λένε- // ποιός υποστηρίζει την καλύτερη ομάδα, με την καλύτερη μεταγραφή //

// ο πιο καλά ντυμένος, η πιο καλά βαμμένη //

*Στον έρωτα ποιός από τους δύο αγαπάει πιο πολύ // ποιός συγχωρεί // ποιός πονάει // και ποιός κάνει τα περισσότερα.. για αυτήν την σχέση //

Και όλο φτιάχνουμε ομάδες // οι μεν, οι δε // οι πράσινοι, οι κόκκινοι // οι σωστοί, οι λάθος // Και πετάει πέτρες ο ένας στον άλλο > κυριολεκτικά και μεταφορικά <

Μα δες το αλλιώς:

ας μην πετάμε πέτρες, ας πετάξουμε τις παλιές ιδέες // Αυτή η κουλτούρα πραγματικά πάλιωσε // και δεν σώζεται αλλάζοντας ρούχα ή κυβερνών κόμμα //Ούτε καν με ένα -ακόμα- κόμμα.

Δεν γίνεται να διαχωριστούμε περισσότερο //

Και αλήθεια, είμαστε όλοι πιο έξυπνοι, πιο έτοιμοι, πιο έντιμοι, πιο ενωμένοι > απ'όσο νομίζουμε.

Ο ανταγωνισμός είναι υποβιβασμός, και όχι τρόπος ανάπτυξης της κοινωνίας αυτής // Στην αυριανή κοινωνία -μέλη της οποίας έχουν ήδη γεννηθεί, απλά δεν μιλάνε ακόμα- κάθε είδος ανταγωνισμού θα είναι αθέμιτος //

Σίγουρα η ζωή είναι αγώνας // απλά όλοι οι παίκτες είναι στην ίδια -και μοναδική- ομάδα // ακούς οφιτζή μου; ακούς εργοτελίτη μου; // κομμουνιστή, αναρχικέ, φασίστα και σοσιαλιστή φίλε μου // Οι ιδεολογίες του αύριο θα αλληλοσυμπληρώνονται, δεν θα αλληλοσκοτώνουν // Δες που πάμε, γιατί δεν φτάσαμε ακόμα // και προλαβαίνουμε να πατήσουμε λίγο το φρένο.. μα αλήθεια μόνο λίγο χρειάζεται, ίσα ίσα για να ισιώσουμε το τιμόνι.

Μπορείς να συνυπάρχεις χωρίς να βλέπεις τον δίπλα σου ανταγωνιστικά // δεν προλαβαίνεις να βγεις στους δέκα πρώτους // δεν υπάρχουν πρώτοι // και δεν στο είπα πρώτος // δεν χωρίζεται ξέρεις το ΕΝΑ σε κομμάτια για να αξιολογηθεί ποιοτικά // Γιατί αυτό είμαστε // είμαστε ένα // άνθρωπε μου // Το χεις ξανακούσει // Θα χρειαστεί να το θυμηθείς // Και θα το κάνεις // απλά θα σου συμβεί //

Αυτή είναι η πραγματική μας κρίση // και όχι αυτή που αντικατροπτίζεται στις τσέπες μας και στις οικονομικές μεταβλητες του διεθνούς μας χρηματοπιστωτικού > Η κρίση είναι ηθική // Η κρίση έχει να κάνει με τις ανθρώπινες αξίες. // Και διαθέτουμε ότι χρειάζεται για να διορθωθούμε // μια καρδιά. // Την ίδια καρδιά // Άντε λοιπόν, θυμήσου το. // Τα φανάρια έχουν ήδη άναψει.