Wednesday, May 18, 2011

Βάλε τις πιστωτικές σου εκεί που ξέρεις


 Σου φαίνεται η ζωή ποδήλατο // μα συ κάνεις καθόλου πετάλι? // ή μήπως προτιμάς να ακούς τον υπνωτικό ήχο της αλυσίδας ανάμεσα στις πεταλιές // Σου φαίνεται η ζωή κατήφορος? // και πως κατρακυλάς στο δρόμο χωρίς φρένα // με κλίση μεγάλη? // και ο κάθετος δρόμος απέναντι // πίτα στην κίνηση

Μήπως σου φαίνεται ανήφορος? // και ιδρώνεις μόνο στην θέα της γέφυρας των Πατελών // και πως να την διαβείς // με ένα ποδήλατο βαρύ // και τον ήλιο ντάλα μεσημέρι? // μήπως αγχώνεσαι // φοβάσαι // πως δεν είσαι για αυτήν την ανηφορική ζωή? // Κοίτα // πάρε ανάσα> και μην τα παρατάς

Ορθοπεταλιά μπορείς? // είναι καλύτερα ξέρεις γιατί χαζεύεις πιο ελεύθερα στην διαδρομή // Πάμε // προσπέρνα τα προβλήματα σου // ανηφόρες // κατηφόρες // δεν υπάρχουν // έχει δρόμο ακόμα μπροστά // το άγνωστο είναι εκεί μπροστά // Υπολόγισε πόσα θα αφήσεις πίσω // και κάνε το χωρίς δεύτερη σκέψη // ο δρόμος δεν είναι απλά βατός // είναι φτιαγμένος για να τον διασχίσεις

Μπορείς να θυμηθείς τότε που ανέβαινες σε ποδήλατο για πρώτη φορά? // τότε τα αυτοκίνητα ήταν λιγότερα // πολύ λιγότερα // όπως και τα προβλήματα σου // μπορείς να το θυμηθείς? // Βάλε ταχύτητα και ξεκίνα

Μακριά από την δημοκρατία του μπατσόκ // την λήθη // την τιβί // την ανεργία // τα λεφτά που χρωστάς // την ανθρωποφοβία του γείτονα // το στρες // το τσιγάρο που σ'αρέσει και δεν κόβεις // τον τεράστιο έρωτα με το εγώ σου // το μίσος των τάξεων // την αβεβαιότητα // τις περικοπές // το μούδιασμα του οικονομικού πολέμου // την καμαριέρα του νομισματικού ταμείου // τα ξύδια // την αποξένωση // την μοναξιά // το χάζεμα στο ίντερνετ // την απάθεια // τον ανταγωνισμό // την μιζέρια // όλο το μποτιλιάρισμα μέσα σου

Δεν ήσουν ποτέ άλλωστε για όλα αυτά // και όλα αυτά που μπορείς να αφήσεις πίσω // ήταν πάντα ένα μεγάλο ψέμα // μια ψευδαίσθηση που προκαλεί ο εθισμός στον δήθεν πολιτισμό μας // σ'αυτήν την ηλιοκαμμένη κουλτούρα // καπιταλισμός και εικοστός πρώτος αιώνας // αφουγκράσου // ο εαυτός σου δεν σε χωράει πια // αφού υπάρχεις για ουσιαστικότερα πράγματα // όχι για την “ελευθερία” να καταναλώνεις αυτά που σου “προτείνει” το σύστημα της εξημέρωσης του πολίτη

Θα το δεις // μόλις βγεις απ'το διαμέρισμα που αποκαλείς νου // και καβαλήσεις το πραγματικό όχημα που πάντα διέθετες // και μην ανησυχείς για το πως θα γίνει αυτό // Δεν χρειάζεσαι γκουρού για να σε δασκαλέψει σε άβολες στάσεις // δεν χρειάζεσαι κάποιο συγκεκριμένο τρόπο να αναπνέεις // δεν χρειάζεται να αποστηθίσεις κάποια προσευχή ή το καλύτερο βιβλίο για το σύμπαν, την ζωή και τα πάντα // δεν χρειάζεται να ασπαστείς μια αληθινή κοσμοθεωρία // θρησκεία // ουτοπία του δρόμου // ούτε να καπνίσεις κάποιο είδος απαγορευμένης ενθεογενούς ουσίας

Η ενθεογενής ουσία // το όχημα μέσα σου // είναι ήδη εκεί // στην σωστή θέση // μέσα σε κάθε -μα κάθε- σου κύτταρο // από τότε που γεννήθηκες // και ποδηλατώντας // πασχίζοντας // μέσα σ'αυτήν την ανισόρροπη μπούρδα που βαφτίσαμε Κρίση // ξυπνάει τους ανθρώπους // όπως έκανε πάντα

Βγες στον χωματόδρομο // να θυμηθείς πως ακούγεται το λάστιχο πάνω στο χώμα και στην πέτρα // βγες στο χωράφι // στους λόφους // ανέβα κάπου ψηλά // κατέβα μέχρι την θάλασσα // κοίταξε πίσω τον δρόμο που έκανες μέχρι εκείνη την στιγμή // και μετά συνέχισε το ταξίδι // Βάλε τις πιστωτικές σου στις ακτίνες και κάνε πετάλι // Κάνε κουράγιο // και θα φτάσεις // μην αμφιβάλλεις καθόλου για αυτό // μόνο να θυμάσαι // πως η ουσία είναι το ταξίδι // ανάμεσα στους προορισμούς

Ω, σοφέ Χόμο σάπισενς, είσαι έτοιμος να εξελιχθείς? // Ξεκίνα με ένα μικρό δρομολόγιο // και απάντησε στον εαυτό σου.

No comments:

Post a Comment